Ik - gedichten

Ik sta gevangen

Ik sta gevangen
Gevangen in je doolhof,
Je doolhof van vragen
Met verschillende uitwegen
en hoe ik me moet gedragen.

Ik sta gevangen,
Opgesloten door vragen
tussen je gedachten
welk pad moet ik kiezen,
om de vrijheid te verwachten ?

Ik sta gevangen,
Tussen een web van vragen
Een cel van keuzes
En wat gedachten vlagen
Gevangen, in jouw doolhof
Jij begint te vervagen..

Ik sta gevangen in mijn eigen web,
Opgesloten in mijn gedachten, doolhof
Want de jouwe was nep.

Dus ik ben uniek

Iedereen moet mooi zijn,
Dat maakt me ziek,
Van ieder mens is er maar één,
Dus ben ik uniek,
Ik ben gewoon wie ik ben,
Het valt niet altijd mee,
Maar als ik sterf kan ik zeggen:
I did it my own way!
Ik heb een grote mond, mijn hart is klein,
Ik voel jouw woorden prikken,
Ze doen me pijn,
Maar ik geef niet op,
Ik vecht mijn eigen weg,
Schoonheid, schoonheid, wat stelt dat nou voor,
Als je je van binnen lelijk en verrot voelt, door en door,
Noem mij maar lelijk, dom, of te klein,
Zo ben ik geboren en zo zal ik zijn,
Ik ben wie ik ben,
Daar kom ik eerlijk voor uit,
Ik ben een mens,
Ik ben geen freak,
Ik leef want ik adem,
En dus ben ik uniek

ik kan het aan

Heb ik gedaan wat ik kon?
nee, nog niet.
Heb ik de handdoek de ring in gegooid?
nee, gebeurt niet.

Ze slaan me maar dood,
opgeven doe ik nooit.
al schieten ze me lek.
boeit niet, ik geef niet op.

Eng? misschien een beetje, 
dat is begrijpelijk, als iets anders is als het normale.
wat niet normaal is omdat het standaard is,
en geen echte liefde van iemand die nooit opgeeft.

geobsedeerd?
Ja, door jou karakter en schoonheid.
Stalken, ligt eraan hoe je het bekijkt,
Ik weet gewoon graag waar je bent voor het geval dat.
je weet maar nooit.

Ik mis je gewoon,
maar zal snel bij je zijn.
Want ik weet dat jij het bent,
Grote dingen zijn nu klein.

Als je wou dat ik niet wist dat je ze las,
heb je echt een fout gemaakt,
Want het is me zo duidelijk nou,
en zal zeer snel bij je zijn.

Wanneer precies, durf ik niet te zeggen,
Wil je geen valse hoop op leggen,
maar ik kom naar jou,
Omdat ik van je hou.

en eerlijk gooi mijn oude leven weg.
Facebook, twitter beide weg.
Ik heb niemand nodig, behalve jou.
Ik blijf je ook echt trouw.

Ik geef niet op,
ik blijf voor jou vechten.
Ongeacht de pijntjes, de verliezen,
Krijg ik zo veel voor de kiezen.

Maar maakt niet meer uit,
Ik word er sterker van.
Ik weet dat jij het bent en zing dus voluit,
Er zijn zoveel dingen die ik kan.

Gebruikte het alleen nooit,
ik liet me slaan,
deed er niks aan.
maar de handdoek heb ik nu in het gezicht gegooid.
In het licht, Wat ooit.
Grijzig was, zat tussen in.
Is het leven soms zwaar,geef jij mij die zin.
zin om door te gaan,
Want ik ben sterker dan alles, ik kan het aan.

Analyseren – ik kan het aan:

Het onderwerp van het gedicht is ik kan het aan.

De hoofdgedachte van dit gedicht is dat de ik-persoon in dit gedicht zich sterk voelt.

Er zit een eindrijm in bijvoorbeeld: gaan – aan.

In dit gedicht zit geen herhaling.

Ze zeggen wel twee keer ik geef het niet op, maar ze herhalen geen stukjes.

Er zitten beeldspraken in:

Heb ik de handdoek in de ring gegooid?

Al schieten ze me lek.

Wil je geen valse hoop op leggen.

En eerlijk gooi mijn oude leven weg.

Krijg ik zoveel voor de kiezen.

Ik weet dat jij het bent en zin dus voluit.

Maar de handdoek heb ik nu in het gezicht gegooid.

Er zit geen alliteratie of assonantie in.

De tegenstelling in dit gedicht die steeds terugkomt is dat de ik-persoon eerst al z’n frustraties kwijt moet en eerst negatief over diegene is en later positief want dan zegt de ik-persoon dat die alles aan kan.

Rijmschema van 2 alinea’s:

Maar maakt niet meer uit, a
Ik word er sterker van. b
Ik weet dat jij het bent en zing dus voluit, a
Er zijn zoveel dingen die ik kan. b

Gebruikte het alleen nooit, a
ik liet me slaan, b
deed er niks aan. b
maar de handdoek heb ik nu in het gezicht gegooid. a
In het licht, Wat ooit. a
Grijzig was, zat tussen in. c
Is het leven soms zwaar,geef jij mij die zin. c
zin om door te gaan, d
Want ik ben sterker dan alles, ik kan het aan. D

Het is een dramatisch gedicht mijn gevoel erbij is boos en verdrietig.

Maar later als de ik-persoon er weer vertrouwen in krijgt is het een blij of goed gevoel.

Het gedicht spreekt me wel aan omdat de ik-persoon er eerst niet in gelooft dat hij/zij het aan kan maar later wel.